نگرش کارمندان در مورد لباس کار

لباس کار کارمندان

مبنای نظری برای استفاده از لباس کار ، مفهوم شناسایی بیرونی وضعیت و توانایی پاسخگویی از طریق سمبل های قابل مشاهده است.

این مفهوم شناسایی خارجی با تمایز لازم کارکنان از مشتریان و میهمانان در هر صنعت  می شود. در حالت ایده آل ، نشانه غیر کلامی ارائه شده توسط لباس باعث افزایش توانایی سازمان در خدمت به مشتریان و میهمان می شود. لباس می تواند رفتار کارکنان را به سوی هماهنگی بیشتر با اهداف و معیارهای رفتاری که توسط سازمان تنظیم شده است راهنمایی کند.

بخشی از مفهوم لباس کار در رفتار کارکنان از این ایده ناشی می شود که راه اندازی یک واحد در هر مجموعه برای کار کنان به معنای قدم گذاشتن در یک نقش است.

لباس کار اداری به عنوان یادآوری عمل می کند که به درگیر کردن طرح های خاص شناختی کمک می کند و در هر مجموعه یادا آور مسئولیت هر فرد میباشد .

پوشیدن لباس کار  و  قدم گذاشتن به نقش می تواند به کارمند در نمایندگی سازمان و خدمت به مشتری کمک کند.

عوامل مختلفی ممکن است بر درک مصرف کننده از کیفیت خدمات تأثیر بگذارد ، از جمله زمان صرف انتظار ، معالجه توسط کارمندان و یا بعضی اوقات ، فقط نگاه به مکان. تنها در ظاهر مکان نقش بسزایی دارند ، بلکه این توانایی را دارد که در برخورداری از سرویس با مشتری یا مهمان تأثیر بگذارد.